Idea wolności w szkołach waldorfskich

Edukacja z "ducha czasu", to edukacja, która musi umieć sprostać zadaniom, które niosą ze sobą nasze czasy i nieść będzie najbliższa przyszłość. Musi umieć przygotowywać młodego człowieka do coraz trudniejszych wyzwań współczesności. By móc tego dokonać, musi mieć ona nieskrępowane możliwości reakcji na potrzeby współczesnych czasów, a to możliwe jest tylko w wolności. O jaki rodzaj wolności tu

jednak chodzi? O wolność od jakiejkolwiek ingerencji ze strony państwa i ze strony życia gospodarczego. Chodzi o pełną autonomię. Naturalnie, że w chwili obecnej coś takiego jest tylko postulatem, dla niektórych utopijnym, dla innych w ogóle nie do pomyślenia. Nie mniej wytycza on uważam kierunek myślenia wskazujący dokąd powinien zmierzać rozwój oświaty i edukacji w najbliższej przyszłości. W kierunku tym od lat usiłują iść, z różnym zresztą skutkiem, wolne szkoły waldorfskie. Ich dążenia są ciekawym przykładem prób realizowania w praktyce zasady wolności w oświacie. W niniejszym artykule chciałbym przybliżyć to, co leży u podstaw idei wolności szkół waldorfskich. Żeby ją jednak lepiej zrozumieć, trzeba uwzględnić trochę szerzej kontekst społeczny towarzyszący powstaniu pierwszej tego typu szkoły.

Jes to fragment artykułu napisanego przez Adamia Winiarczyka pt. "Edukacja z "ducha czasu" czyli idea wolności w szkołach waldorfskich" gdzie można dowiedzieć się więcej na temat idei trójpodziału społecznego w szkołach waldorfskich i nie tylko.